Rosa Meininger

03 JANUARI 2024

Ik probeer meer en meer van de groene wereld om me heen te leren en begrijpen. Deze wereld voelt groot en overweldigend. Afgelopen jaar zocht ik daarom naar ingangen: waar kon ik leren, hoe en van wie. Ik zet mijn camera in om kennis te maken met verschillende ecologische principes en benaderingen en mocht al over aardig wat muurtjes kijken. In mijn fotografie werk ik vanuit observerende benadering en probeer ik iets te leren over de mens die ik fotografeer, en hetgeen dat hun drijft. 

Tijdens dit proces maak ik ook kennis met verschillende plantenverhalen, zowel traditionele verhalen als hedendaagse. Deze geven mij een goed houvast tijdens deze eerste voorzichtig stappen. Als je iets of iemand bij naam kent, en het verhaal kent, kijk je anders. Dit heb ik de afgelopen jaren ook ervaren tijdens het portretteren van een heel arsenaal mensen. Ik heb de kans gekregen achter een scala aan voordeuren te kijken en daardoor een dieper begrip gekregen van verschillende leefwerelden.

De combinatie tussen de natuurlijke wereld en de betekenis hiervan voor mensen interesseert me mateloos en blijkt bovendien een relevante thematiek. Om me heen zie ik de relatie met de natuur veranderen, ik zie vrienden verhuizen naar ‘achteraf’ en naarstig op zoek gaan naar een andere manier van leven, dichter bij de aarde, minder gehaast. Ik zie een verschuiving in interesse en een grotere bewustwording, die mij positief stemt en inspireert.

Ik weet niet of ik aan deze onderzoekende zelfstudie al een naam wil hangen, maar tijdens mijn zwerftochten op het internet en door boeken stuit ik regelmatig op de term etnobotanie. Etnobotanie onderzoekt de relatie tussen mensen en de plantenwereld, de betekenis van planten in verschillende culturen. Het begrip van deze relaties kan ons helpen onze eigen relatie met de natuur te herstellen of verbeteren. Ik denk dat deze benadering aansluit bij hoe ik te werk ga als fotograaf: onderzoekend, verhalend, observerend. 

Omdat we de aarde delen met meer bijna 9 miljoen andere soorten (!) levende wezens, kan het behoorlijk duizelen. Waar begin je? Ik begin klein. In mijn eigen omgeving, in mijn stad, in mijn eigen kleine voortuintje zelfs. Dit jaar wil ik verder gaan met het leren over de natuurlijke wereld doormiddel van het fotograferen van de mens en haar relatie tot de natuur, maar ook zelf met mijn handen in de aarde. Leren door doen, meer aandacht voor ecologische basisbeginselen en manieren zoeken om dit te verbeelden.