Ik vertel verhalen vanuit mijn eigen perspectief, vastgelegd op een veelal documentaire wijze, doch uiterst subjectief. Als maker, en als mens, ben ik romantisch ingesteld maar ga af op verhalen, groepen en mensen met een rauw randje. Onderwerpen als drugsgebruik, ex geliefden en jongeren zijn iets waar ik me mee omgeef. Ik ben letterlijk deel van wat ik fotografeer en vind het prettig om langere tijd met dezelfde mensen samen te werken. Ik observeer, kijk zogezegd de kat uit de boom, en pas als het ‘vanzelf’ gaat, ga ik fotograferen. Voordat ik echt kan gaan maken, zoek ik naar een vertrouwensband, zodat er een wisselwerking ontstaat tussen fotograaf en ‘onderwerp’, of deze grens zelfs helemaal vervaagt.


Een (beeld)verhaal is voor mij nooit definitief. Er blijft telkens ruimte voor opnieuw kijken, selecteren, interpreteren, toevoegen en weglaten. Volgorde aanpassen, kiezen en combineren teneinde het verhaal dat wordt verteld steeds overtuigender te maken. Mijn werk laat zich graag presenteren in de vorm van een boek. Ik ben telkens bezig met nieuwe versies maken in de vorm van dummies of ‘zines’ en vind het ook leuk om hiermee te werken, om iets in mijn handen te hebben.











Hoe hou je vast wat je zeker weten gaat verliezen? Waar blijft de tijd als je even niet oplet? 

1
Using Format